Pierwszy określenia "Empire" użył George Washington, który rzekę Hudson nazwał: "the key to the new Empire" czyli "kluczem do nowego imperium". Od tego momentu stan Nowy Jork był powszechnie nazwany "Empire State". Empire State Building został tak nazwany ponieważ miał być jedyny w swoim rodzaju, miał być "ambasadorem" Nowego Jorku i godnie reprezentować ten stan. Wszyscy ludzie przyjeżdżający do tego miasta mieli patrzeć z podziwem na najwyższą budowle na świecie.

Empire State Building powstał na miejscu dawnego hotelu Waldorf-Astoria stojącego przy ulicach 344-50 5 Avenue i 13-19 33rd Street. Wieżowiec został zaprojektowany na zlecenie Johna Jakoba Raskoba, człowieka, który sam dorobił się fortuny zaczynając pracę jako sekretarz w firmie E.I Du Pont a kończył jako główny udziałowiec General Motors i jeden z najbogatszych ludzi w kraju. Raskob uważał za punkt honoru odebrać palmę pierwszeństwa budowanemu niedaleko budynkowi Chryslera. Do tego celu stworzył grupę Empire State Inc. składającą się ze znanych inwestorów: Colemana du Pont, Pierrea S. du Pont, prezydenta E.I Du Pont de Nemours, Louisa G. Kaufmana i Ellis P. Earl. Korporacja ta miała być kierowana przez byłego gubernatora Nowego Jorku i przegranego kandydata na prezydenta z wyborów prezydenckich w 1928 roku - Alfreda E. Smitha. Raskob potrzebował człowieka "z twarzą", człowieka którego wszyscy znają, który by nagłośnił inwestycję. Postanowił więc zatrudnić bezrobotnego Smitha za 50,000 dolarów rocznie.

Pierwszy projekt ESB został przedstawiony w prasie ("Real Estate Record and Builder's Guide") w grudniu 1928 roku, jeszcze zanim zburzono hotel Waldorf-Astoria. Miał to być 50 piętrowy budynek biurowy zaprojektowany przez Shreve, Lamb & Harmon Associates na zlecenie Floyda Browna. To był pomysł Browna aby w miejscu na którym stał hotel wybudować biurowiec. Floyd był jednak zbyt biedny aby swój pomysł skutecznie wprowadzić w życie. Na miesiąc przed ogłoszeniem projektu, Brown wpłacił 100 tysięcy dolarów jako zaliczkę i zobowiązał się wpłacić następne 2.5 miliona za własność do budynku. Pierwszą ratę wpłacił jednak na drugą nie starczyło mu już pieniędzy i na dzień przed końcowym terminem wpłaty (30 kwietnia 1929 roku), zmuszony został do odsprzedania prawa własności grupie założonej przez Louisa G. Kaufmana prezydenta Phoenix National Bank od których to Brown pożyczył 900 tysięcy dolarów na pierwszą wpłatę. Kaufman później staje się członkiem stworzonej przez Raskoba Empire State Inc. co pozwala Jakobowi "trochę" udoskonalić pomysł Floyda Browna. Powstaje więc drugi, "właściwy" projekt ogłoszony w prasie 30 sierpnia 1929 roku. Poźniej wszystko dzieje się już bardzo szybko i pierwsze fundamenty zostają postawione 17 marca 1930 roku. 17 września 1930 roku, Alfred E. Smith oficjalnie wmurowuje w budynek kamień węgielny za pomocą srebrnej kielni. Budynek miał osiągnąć wysokość 381 metrów (449 metrów z wieżą) i posiadać 102 piętra.

Empire State Building dotrwał w rękach pierwotnych inwestorów do 1951 roku, kiedy to został sprzedany przez Raskoba za 34 miliony dolarów grupie inwestycyjnej kierowanej przez Rogera I. Stevensa. Od 1951 roku wieżowiec bardzo często zmieniał właścicieli mimo iż przynosił stosunkowo niewiele dochodów.

1 Maja 1931 roku, ESB został oficjalne otwarty przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Herberta Hoovera z siedziby w Waszyngtonie poprzez naciśnięcie przycisku zapalającego światła na budynku. Otwarcie świętowano także na Brodwayu - major Edward Bowes uczcił ten moment występem w show organizowanym przez Capital Theater. Niestety wielka kampania reklamowa Empire State zakończyła się kompletnym fiaskiem - w dniu otwarcia wynajęta była niecała połowa powierzchni użytkowej z 15,000 pomieszczeń biurowych. Znacznie przyczyniła się do tego recesja w Stanach Zjednoczonych; aby jednak nadać pozory powodzenia całego przedsięwzięcia, w nocy zapalano światła w pustych biurach, tworząc złudzenie, że w budynku pracują ludzie. Wszystko to spowodowało, że przez kilka następnych lat budynek żartobliwie nazywano "Empty State Building". Przed bankructwem ESB uratowały tarasy widokowe, które przyciągały całe rzesze turystów. Jack Brod pierwszy wykupił na potrzeby biura swojej firmy "Empire Diamonds" powierzchnię użytkową w Empire State Building. Zapłacił wtedy 18 dolarów za metr kwadratowy podczas gdy teraz płaci się 360 dolarów. Ostatecznie wieżowiec został w pełni zagospodarowany 10 lat po otwarciu. Dzisiaj 880 firm wydzierżawia 93% całej dostępnej powierzchni biurowej w ESB.

Empire State Building był najwyższym budynkiem świata w latach 1931 - 1972 pobitym dopiero przez jedną z wież World Trade Center. Właściciele ESB jednak tak łatwo nie chcieli się poddać: Robert W. Jones (architekt - następca po firmie Shreve, Lamb & Harmon) przedstawił 2 projekty zakładajęce rozebranie wieży i 6 najwyższych pięter i dobudowanie nowej struktury, dzięki której budynek osiągnąłby wysokość 456 metrów (bez anteny) i 113 pięter. Te sensacyjne wiadomości spowodowały, że ESB pojawił się na pierwszych stronach wszystkich nowojorskich gazet, ostatecznie jednak projekt ten został zarzucony. Od 11 września 2001 Empire State ponownie jest najwyższą budowlą w Nowym Jorku.

28 lipca 1945 roku o Empire State Building rozbił się wojskowy samolot B-25, pilotowany przez Williama F. Smitha Jr. Bombowiec wystartował z Bedford, Massachusetts a kierował się do Newark, New Jersey. Do nieszczęścia przyczyniła się gęsta mgła oraz zbyt niski pułap lotu (do dzisiaj nie wiadomo dlaczego samolot leciał tak nisko). Nieprawdopodobnym wydaje się też fakt, że pilot nie zauważył jasnego oświetlenia budynku. Bombowiec uderzył w 79 piętro, wybijając tam dziurę o wymiarach około 5.5 na 6 metrów, powodując śmierć 14 osób: pilota, pozostałe dwie osoby z załogi samolotu i 11 osób pracujących wtedy przy biurkach. Wybuch paliwa zranił następne 26 osób. Szczątki samolotu przebiły ścianę budynku, przeleciały przez całę szerokość wieżowca i wyleciały z drugiej strony. Płonąca benzyna lotnicza zalała kilka sąsiednich pięter. Uderzenie samolotu spowodowało zerwanie się windy wraz z jej obsługą. Kobietę uwięzioną w środku uratował awaryjny system hamulców windy, które zastopowały windę tuż nad ziemią. Usuwanie szkód wycenionych na 10.6 milionów dolarów trwało 12 miesięcy. Na szczęście stało się to w sobotę a więc w biurowcu nie było dużo ludzi, gdyby nie to liczba ofiar byłaby wiele większa.

Budynek posiada dwa tarasy widokowe: na 86 i 102 piętrze. Aby wjechać na szczyt najpierw trzeba zejść piętro poniżej gdzie znajduje się kasa biletowa. Następnie winda zawozi nas na 80 piętro gdzie trzeba się przesiąść na inną jadącą na 86 piętro. Po dotarciu na górę wychodzi się do przeszklonego pomieszczenia z którego można już wyjść na taras znajdujący się na powietrzu. Przy barierkach zainstalowane są specjalne wizjery (potrzebne 25 centów) dzięki którym można dokładniej obejrzeć panoramę miasta. Widok jest oszałamiający: przy czystym niebie oprócz Nowego Jorku można podziwiać część stanów Connecticut, New Jersey, Pennsylvania i Massachusetts. Obserwatoria te gościły wiele znanych osobistości takich jak Brytyjska Królowa Elżbieta, Fidel Castro czy Nikita Krushchev, którzy przybyli tam w 1951 roku. W 1979 roku na ESB wdrapało się dwóch angielskich czubków, którzy następnie skoczyli ze spadochronami ze szczytu budynku. Nic im się nie stało ale na ziemi czekała na nich nowojorska policja. Wysokość drapacza chmur stanowiła łakomy kąsek dla samobójców i już w 1933 roku wieżowiec był świadkiem pierwszego skoku. Dotychczas już 30 osób pozbawiło się życia na ESB. Spowodowało to zainstalowanie na tarasach widokowych na 86 piętrze, wysokiego ogrodzenia. Pierwsze małżeństwo na Empire State Building zawarto w kwietniu 1932 roku - para tłumaczyła to tym, że wieżowiec jest "najbliższym niebu miejscem jakie potrafili znaleźć". W historii budynku miały też miejsce tragiczne wydarzenia: w lutym 1997 roku pewien człowiek otworzył ogień z broni do turystów znajdujących się na tarasie widokowym. Zmarła wtedy jedna osoba a siedem zostało rannych. 16 lipca 1990 roku także strażacy mieli pełne ręce roboty kiedy to o godzinie 18:30, na 51 piętrze budynku wybuchł pożar. Do gaszenia rozszalałego ognia zostało przydzelone 70 jednostek - w sumie 250 strażaków. Pożar udało się opanować po 2 godzinach a o 22:08 akcja zakończyła się sukcesem.

Na ostatnie piętro budynku można wjechać windą lub wejść po 1860 stopniach. Pierwszą osobą która pokonała ten dystans był strażnik budynku Pete McGuire. W 1978 roku New York Road Runner Club zorganizowało po raz pierwszy wyścigi we wspinaczce po stopniach ESB. Pierwszym zwycięzcą został nowojorski strażak Gary Muhreke, pokonując dystans z holu do obserwatorium na 86 piętrze w 12 minut i 32 sekundy. W tej chwili rekord należy do 25-letniego australijczyka - Paula Crake'a, który pokonał ten dystans w 9 i 37 sekund.

W 1950 roku zainstalowano klimatyzację, która była unowocześniana dwa razy: w 1984 i 1997. Supernowoczesny system przeciwpożarowy został zainstalowany w 1998 roku; w razie pożaru uruchamiany jest sygnał dźwiękowy i specjalne migające światła. W marcu 1994 roku budynek został w pełni przystosowany do przyjmowania ludzi niepełnosprawnych (wymagało tego prawo: "1992 Americans with Disabilities Act" gwarantował dostęp do publicznych miejsc w budynkach osobom niepełnosprawnym). Poszerzono wtedy wejścia i zmieniono windy tak aby ludzie na wózkach nie mieli problemów z wjechaniem na tarasy widokowe. W Empire State Building znajdują się dwie restauracje, bar sushi, trzy kawiarnie, apteka, sklep z pocztówkami, poczta i dwa banki.

Wykorzystujemy ciasteczka!

Ta strona wykorzystuje mechanizm ciastek ("cookies"). Informacje nie są zbierane przez nas (firmę Somapro) nawet w celach marketingowych a jedynie służą do przechowywania ustawień pluginów / oprogramowania wykorzystywanego na tej stronie. Wyraź zgodę i przejdź do witryny.